• صفحه نخست
• نمایشنامه نویسی چیست

نمایشنامه نویسی چیست؟
ادبیات، از عشق ذاتی انسان‌ها به قصه‌گویی و نمایش، با قرار گرفتن کلمات درشکل‌های دلپذیر، جذاب در کنارهم، به وجود می‌آید. هدف اصلی از بیان ادبیات، سرگرم کردن افراد داوطلب شرکت کننده و لذت بردن از آن است که روش‌های مختلفی برای لذت بردن و سرگرم شدن وجود دارد. ادبیات برای مدت طولانی در دنیای تخیل و غیر واقعی نگه نمی‌دارد و به دنیای موقعیت‌های انسانی باز می‌گرداند. ادبیات باعث بیان افکار و احساسات شما می‌شود که نویسنده حوادث اطرافیان خود را  با کلمات قدرتمند، موثر و با شیوه‌ ای فریبنده بازگو می‌کند.

سه نوع ژانر ادبیات وجود دارد: داستان، نمایشنامه نویسی و شعر. تعریف نمایشنامه نویسی با ژانرهای دیگر ادبیات متفاوت است. اجراکردن  نمایشنامه به دلیل اجرای صحنه‌ای یک نمایش، تجربه های زندگی واقع‌بینانه برای مخاطب به ارمغان می‌آورد و در نمایش شخصیت‌ها با توجه به انگیزه‌ی لحظه‌ای در صحنه با یکدیگر گفتگو می‌کنند. نمایشنامه برای نمایش‌هایی که بر روی صحنه بازی می‌کنند، استفاده می‌شود.  بازیگران باید به شخصیت‌های خود در نمایش آگاه بوده و توانایی تظاهر نیز داشته باشند.

منشأ و تاریخچه نمایش نامه نویسی:
کلمه درام از فعل یونانی”dran” با معنی “به ” آمده است. منشأ درام، آیین ها و تقلید‌هایی است که توسط رقاص ها با نقاب بازیگران یا کشیش‌ها در طول جشنواره‌ها یا مراسم سنتی برای جلب رضایت خدایان انجام می‌دادند. نقش مهم را کشیش مراسم ایفا می‌کرد. کشیش با پوشیدن لباس خاصی، نقش، بیان و یا دلهره این مراسم را به تصویر می کشید.

منشأ نمایشنامه نویسی
منشأ نمایشنامه نویسی
دانشمندان در مورد منشأ نمایشنامه اختلاف نظر دارند. برخی از آن‌ها منشأ آن را یونان می‌دانند وبرخی دیگر آن را مصر می‌دانند.

نمایشنامه یونانی از جشنواره‌های مذهبی شکل گرفته که برای اطمینان از باروری زمین و رفاه جشن می‌گرفتند که این جشنواره به پرستش خدا مرتبط است.

دیونیسیوس، خدای بومی که دوستدار گیاهان بود، می‌میرد و دوباره متولد می‌شود. هر ساله این جشنواره، شامل آواز و رقص توسط گروه کرکه به احترام دیونیسیوس خوانده می‌شد. این افراد در اطراف محراب دیونیسیوس به نام ارکستر می‌رقصیدند. در بین نمایشنامه نویسان اعتقاد بر این است که تپسیس اولین کسی بوده که بازیگری را قرن قبل از میلاد انجام داده و به جای آواز خواندن درشأن خدا، به عنوان آواز خداوند خواند و در بین رقص‌های کر اجرا و صحبت می‌کرده است. بنابراین، نمایشنامه به معنای واقعی متولد شد.

ماهیت نمایشنامه:
نمایشنامه‌ها را میتوان برای مردم اجرا کرد و یا میتوان آن‌ها را تماشا کرد و لذت برد. مخاطبان در تئاتر، وقتی نمایش‌ها را روی صحنه ارائه می‌دهند، واکنش فوری خود را بروز می‌دهند. هر نمایش مدت زمان معین و مشخصی برای اجرا دارد.

کاربرد :
نمایشنامه یک شاخه‌ی مهم  در ادبیات محسوب می‌شود و برای سرگرمی، اطلاع رسانی و آموزش و بیشتر برای مبارزات علیه ایدز، سوءمصرف مواد مخدر و سوءاستفاده از کودکان و… استفاده می‌شود که در عین سرگرمی بودن، آموزش و روشنگری نیز دارد.

نکات لازم در مورد نمایشنامه نویسی:
آگاهی مورد نیاز در مورد موضوع نمایشنامه
استفاده از استعاره برای یکپارچگی بیشتر
تمام محتویات باید مطابق با نمایش باشد.
به دلیل تأثیرگذاری تصاویر نسبت به کلمات، در صورت امکان نشان دادن موضوعی به‌صورت تصویری، با حرف زدن وقت را تلف نکنید.
به شخصیت‌های نمایشنامه، بیش از اندازه آزادی ندهید.
وضعیت قهرمان داستان، در ابتدا و انتها باید متفاوت باشد.
جزئیات باید به گونه‌ای باشد که مخاطب دنیای نمایش را حس کند.
نمایشنامه موفق به صورتی باید باشد که مخاطب در مورد موضوع کنجکاو شود.
چارچوب کلی در اختیار مخاطب، توسط محتویات و جزئیات قرار داده شود.
داشتن ذوق و استعداد و مهارت های فنی نگارشی لازمه ی این کار است.
سوالاتی که از نمایشنامه نویس پرسیده می‌شود:
چه اتفاقی قبل ازاین، افتاده‌است؟
بعد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
درصحنه چه زمانی اتفاق می‌افتد؟
در صحنه برای پیشبرد داستان / طرح توانایی انجام چه کاری را دارد؟
چرا این اقدام باید در اینجا اتفاق میوفتاد؟
صحنه چه داستانی را بیان می‌کند؟
از این صحنه چه اطلاعاتی به‌دست می‌آید؟
شخصیت‌ها در این صحنه چه حسی دارند؟ چگونه احتمال دارد، آنها با اقدامات خود آن را نشان دهند؟
این شخصیت وقتی… چه کارهایی را انجام می‌دهد؟
این شخصیت توانایی انجام چه کار دیگری را داشت؟
چه اتفاقات دیگری می تواند در این صحنه رخ دهد؟
جهت ثبت سفارش نمایشنامه نویسی از تیم هنر میکس کلیک کنید.

ویژگی مهم در نمایشنامه نویسی، برقراری ارتباطات است که آن را به یک فرد القا می‌کند و یک تجربه‌ی فوری بین بازیگر و تماشاگران بوجود می‌آید و با اجرا و ارائه بازیگران همانند داستان زندگی، تأثیر مثبت می‌گذارد.

نخستین گام برای نوشتن یک نمایش‌نامه، داشتن یک طرح یا ایده است که با فکر کردن، به‌دست می‌آید. این طرح اولیه، توانایی تبدیل شدن به داستان، فیلم‌نامه یا نمایش‌نامه در جهت ساختار نمایشی را دارد و می‌تواند نمایش خوبی را برای تماشا فراهم کند.

ایده‌ها باید مزیت هایی نیز داشته باشد؛ به عنوان مثال: آموزنده، هدفمند، همراه با نوآوری، تصویرسازی زیبا و جذاب و در جهت نیازهای افراد و جامعه باشد. یافتن ایده و طرح اولیه برای افراد اهل کتاب و مطالعه، کاری بسیار آسان و راحت است.

هدف اساسی ومهم از اجرای یک نمایشنامه، تأثیر آن بر تماشاگران و یا خوانندگان است. به همین دلیل، دقت نظر در انتخاب موضوع و ارائه‌ی ایده‌ی اولیه، بسیار ضروری است.

دلیل اساسی برای جذاب نبودن نمایش‌های نوکار و حتی حرفه ای، ضعیف بودن متن و نارسایی‌های نمایش نامه است، حتی اگر متن توسط یک گروه حرفه ای انجام شود.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”